Skip to main content

Αποπαρασίτωση

KLMS Αποπαρασίτωση

ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ( Σκουλήκια )

  • Σε αυτά ανήκουν οι ασκαρίδες, οι οξύουροι, οι ταινίες κ.α
  • Ενα ζώο κολλάει κυρίως τρώγοντας (γλύφει, καταπίνει ) αυγά παρασίτων από άλλο ζώο.
  • Μερικά παράσιτα μεταδίδονται είτε με την κατανάλωση μολυσμένου και ωμού κρέατος, είτε ξενιστών (ποντίκια), είτε ψύλλων κ.α.
  • Οι μολυσμένες μάνες μπορεί να γεννήσουν μολυσμένα μωρά.
  • Ο άνθρωπος μπορεί να κολλήσει κάποια από αυτά τα παράσιτα ( κακοπλυμένα τρόφιμα, άπλυτα χέρια και τσιγάρο, σνακ, φαγητό).
  • Οι πρώτοι αποπαρασιτισμοί (φάρμακα) ξεκινούν από τις 50 ημέρες, και επαναλαμβάνονται σε διαστήματα (ημέρες) που καθορίζονται
    από την κατάσταση του ζώου, το είδος του φαρμάκου , τη μορφή του ( χάπια, σιρόπι, πάστα) και το περιβάλλον του.
  • Τα ενήλικα για την υπόλοιπη ζωή τους αποπαρασιτίζονται (παίρνουν χάπια) συνήθως κάθε τρείς (3) μήνες.
  • Η ορθή διαδικασία αποπαρασιτισμού περιλαμβάνει :
    Ζύγισμα του ζώου ( Καθορισμός και Ελεγχος βάρους)
    Κοπρανολογική για την ύπαρξη και το είδος των παρασίτων ( Ασκαρίδες ? Ταινίες ?.........)
    Καθορισμός είδους, μορφής και δόσης φαρμάκου ( Αντιπαρασιτικού)

ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ

  • Είναι τα τσιμπούρια, οι ψύλλοι, οι ψώρες, η σεϋλετιέλλα κ.α.
  • Τα τσιμπούρια τα κολλάνε (βρίσκονται) από το χώμα. Τα υπόλοιπα (ψύλλοι, ψώρα...) από άλλα ζώα.
  • Τα φάρμακα που τα καταπολεμούν είναι σκόνες, κολλάρα, σπρευ, σπρέυ μακράς διάρκειας, αμπούλες μακράς διάρκειας, και ειδικά χάπια.
  • Τα προϊόντα μακράς διάρκειας είναι καταλληλότερα για ενήλικα και υγιή ζώα.
  • Ολα τα προιόντα δεν κάνουν την ίδια δουλειά. Δρουν με διαφορετικό τρόπο και πιάνουν διαφορετικά παράσιτα.
  • Ο Κτηνίατρος μετά από αντίστοιχο έλεγχο ( Κλινική εξέταση, Αναζήτηση αυγών ψύλλων , Ξέσματα και Μικροσκόπιο .....)
    καθορίζει το είδος του προιόντος, τη συχνότητα, το σημείο και τον τρόπο εφαρμογής του κατάλΛηλου αντιπαρασιτικού.

ΑΙΜΟΠΑΡΑΣΙΤΑ

  • Σε αυτά ανήκουν τα μικρόβια (πρωτόζωα) αίματος, όπως η Ερλίχια, οι Φιλλάριες (σκουλήκι της καρδιάς) κ.α.
  • Ανιχνεύονται με περιοδικές εξετάσεις αίματος (1-2 φορές ετήσια).
  • Αν αφεθούν χωρίς θεραπεία αποβαίνουν θανατηφόρες.
  • Αν δεν ανακαλυφθούν έγκαιρα περνούν αρκετοί πολύτιμοι μήνες χωρίς το ζώο μας να εκδηλώνει κανένα σύμπτωμα.
  • Η πιθανότητα επιτυχούς θεραπείας εξαρτάται με την έγκαιρη διάγνωση.